कुल देव माझा सप्तकोटेश्वर निरंकारी
कृपा नी मायेची सावली धरी मजवर निरंतरी
जगाचा नियंता वसे हृदयी माझ्या अंतरी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
जलाभिषेक मी धरला संतत शिवाच्या माथ्यावरी
सुवासिक शुभ्रफुले वाहतो मी शिव लिगांवरी
अर्धोन्मलित नेत्र मनमोहक स्मित त्याच्या मुखावरी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
स्मरण तुझे होता मन माझे घेई भरारी
रोमांच उभे राहिले शरीरात कंप भारी
सिंहासनी बसला कर्पुरगौर शेजारी गौरी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
आभा विलक्षण पसरली सभोवारी
शिवपुजनांत रमले पहा सर्व नर नारी
प्रसन्न होऊन पाहे भक्तांसी माझा त्रिपुरारी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
जवळ आली शुभ घटिका ती मनोहारी
शिवाच्या गळ्यात पुष्प माळा घाली गौरी
माता उमेस पहा माझा चंद्रमौळी वरी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
दुमदुमला मृदंग नाद, सभेत वाजली तुतारी
शिवगण नाचती होऊन मग्न आनंद लहरी
स्वर्गातुन बरसल्या अक्षता त्या कैलासावरी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
बुडालो बुडालो रे आकंठ मी शिव भक्तीत
शिव माझ्यात विरला नि मी विरलो शिवांत
वृतांत काय वर्णु हा अजबभारी
तुज विन शंभो मज कोण तारी
बुधवार,२६/२/२५,१५:०७ hrs.
No comments:
Post a Comment